Dlaczego pies po adopcji nie chce się bawić?

Piwonia. 2 lata. do adopcji w toruńskim schronisku.

Pies ze schroniska nie umie się bawić?

Dlaczego pies po adopcji nie chce się bawić?

Zainspirowana obserwacjami postanowiłam to ubrać w słowa, bo rzeczy oczywiste czasem takimi nie są.

Na spacery chodzimy do parku, który znajduje się niedaleko schroniska. To też wolontariusze, spacerowicze, ludzie na spacerkach zapoznawczych też tam są.

Ubrałam więc psa, gdy tylko zza chmur wyszło słońce i wio do parku. Obeszliśmy naszą stałą trasę. Spacer nie mógł zakończyć się inaczej niż rytualną kąpielą Hermesa w starorzeczu. Ja zazwyczaj w czasie gdy pies się pluska, siedzę na trawie na brzegu i czekam, aż mój Krokodyl będzie miał dość.

Przy drzewach nieopodal wody zauważyłam rodzinę, mama, tata i dwójka dzieci, na oko koło dziewięciu, dziesięciu lat z psem ze schroniska. Zwierzak był młody, raczej szczeniak. Tata trzymał psiaka na smyczy, dzieci machały psu przed oczami piłką, rzucały patyka i chciały go gonić. Jakie było ich zdziwienie, gdy pies zamiast piłką interesował się obwąchiwaniem drzewa, a rzuconego patyka nawet nie zobaczył.
Do akcji wkroczył tata, z kijem i piłką – efekt był podobny do poprzedniego.

Woda, słońce świecące w twarz, mój pies umorusany od łap do głów – to chyba idealny moment na refleksje.
Zakładając, że był to spacer zapoznawczy, pomyślałam, że dzieci nie rozkminiają psów w tak zaawansowany sposób, więc ich argumentem może być „chodźmy po innego, ten się nie chce bawić”, a rodzice czasem robią to, co chcą dzieci, mimo że przeczy to zasadom logiki. Ale.

Pisaliśmy w poprzednim poście odnośnie do stresu, jaki odczuwa pies w schronisku. Bo boks to dla czworonogów nie jest komfortowa sytuacja. I jeśli już decydujecie się na danego psa, chodzicie z nim na zapoznawcze spacery, nie ma się co dziwić, że psiak nie ma ochoty na zabawę.

Dlaczego pies po adopcji nie chce się bawić?

1. Psiaki w schronisku nie wychodzą bardzo regularnie na spacery. Dla nich to nie lada atrakcja więc wolą obwąchać drzewa, zaznaczyć teren, potarzać się w trawie. Zająć się po prostu swoimi sprawami.
2. Wy także nie bawicie się z obcymi. Dla psów takimi osobami jesteście przez pierwsze dni czy spacery.
3. Nikt nie ma ochoty na zabawy, podczas gdy jest zestresowany, niepewny, gdy nie zna swojej sytuacji. Takie odczucia może mieć pies w nowym domu. Musicie dać mu czas na aklimatyzacje i wyluzowanie.
4. Pies może po prostu nie potrafić się bawić. Często w schronisku znajdują się psy, które wcześniej przeszły wiele. Może nigdy nie miały domu, może życie spędziły na łańcuchu i nie miał ich kto nauczyć, jak i czym się bawić.

Nie należy zmuszać psa do zabawy. Jeśli jest już z Wami w domu, poczekajcie. To, że przyjdzie do Was sam z siebie z zabawką, będzie najlepszą oznaką, że już Wam zaufał.

Drodzy, którzy zastanawiacie się nad adopcją i nurtuje Was ta kwestia, może było to powodem rezygnacji z psiaka – to normalne, naturalne i przejściowe :) Zastanówcie się, czy w takiej sytuacji jak znajduje się pies, Wy chcielibyście się bawić.

Piwonia, która czeka na swój dom w Toruniu, zaufała wolontariuszkom i jest chętna do zabawy. Może chcielibyście, żeby zaufała Wam na resztę życia?